MSR 36 Utrata wartości aktywów

Międzynarodowe Standardy Rachunkowości 36 Utrata wartości aktywów (tekst, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej)

Pojawienie się w ostatnich latach na rynku symptomów spowolnienia gospodarczego, recesja w wielu branżach czy też kłopoty finansowe firm są silnymi przesłankami do przeprowadzenia testów na utratę wartości i urealnienia wyceny bilansowej aktywów.

Międzynarodowy Standard Rachunkowości 36 reguluje zasady, którymi powinno się posługiwać w celu niezawyżania wartości posiadanych przez jednostkę składników aktywów jednostki. Niezawyżanie wartości składnika aktywów polega na jego bilansowym ujęciu w wartości nie wyższej niż jego wartość odzyskiwalna, niższa od bieżącej wartości bilansowej.

Celem standardu jest uregulowanie procedur, które jednostka stosuje, aby zapewnić, że aktywa są wykazywane w wartości nieprzekraczającej ich wartości odzyskiwalnej. Składnik aktywów wykazuje się w wartości przewyższającej jego wartość odzyskiwalną, jeśli jego wartość bilansowa jest wyższa od wartości, jaką można uzyskać na drodze jego użytkowania lub sprzedaży. W takiej sytuacja uznaje się, że składnik aktywów utracił wartość i niniejszy standardu wymaga, aby jednostka ujęła odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości. Ponadto niniejszy standard określa, kiedy jednostka powinna odwrócić odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości, oraz wprowadza obowiązek ujawniania pewnych informacji.

Międzynarodowy Standard Rachunkowości 36 dotyczy aktywów finansowych zaklasyfikowanych jako:

Utratę wartości innych aktywów finansowych omawia MSR 39.

MSR 36 stosuje się w odniesieniu do ujmowania utraty wartości wszystkich aktywów, z wyjątkiem: